زیره سبز گیاهی معطر است که از دانه های خشک گیاه تهیه می شود. به عنوان یک ماده آشپزی، این ماده تشکیل دهنده اصلی پودر کاری است و به عنوان ادویه، محبوبیت آن پس از فلفل در رتبه دوم قرار دارد.
کاربردهای درمانی زیره در طب سنتی به هزاران سال قبل برمی گردد و شامل درمان ناراحتی های گوارشی، اسهال و یرقان و همچنین برای فشار خون بالا، صرع، تب، بیماری های دوران کودکی و اختلالات زنان و تنفسی می شود.
این مرور داستانی آزمایش‌های انسانی اخیر را خلاصه می‌کند که کارایی آن را در تسکین علائم مرتبط با دیابت و بیماری‌های قلبی عروقی ارزیابی می‌کند و پیشنهادهایی را برای مطالعات آینده در نظر می‌گیرد.
ادویه زیره از دانه های خشک شده تهیه می شود. زیره سبز، کومینو، کومل، یا در آسیای جنوبی به عنوان نیز نامیده می شود، نباید آن را با زیره شیرین ، زیره وحشی و زیره سیاه اشتباه گرفت.
این یک گیاه معطر بومی مدیترانه شرقی و آسیای جنوبی است، اما اکنون به طور گسترده در جاهای دیگر مانند شمال آفریقا و شرق آسیا کشت می شود.
ترکیب اصلی پودر کاری پودر دانه زیره به مخلوط ادویه های آسیای جنوبی کمک می کند، مانند 1 ادویه از 10 ادویه در گارام ماسالا، و دانه های کامل آن در پانچ فورون، ترکیبی از 6 دانه ادویه گنجانده شده است.
به طور کلی، زیره، خورش، سوپ، غذاهای گوشت بره و مرغ، سوسیس، نان، پنیر، ترشی و نوشیدنی های الکلی را طعم می دهد.
همچنین از روغن آن به عنوان عطر در کرم ها، لوسیون ها و عطرها استفاده می شود. طعم های نسبت داده شده به دانه ها کاملاً متنوع است، از جمله اصطلاحاتی مانند گرم، کمی تلخ، فلفلی، فلزی، قابض، تند، سوزاننده، گزگز و مغزی.1-5.
