باقلوای پسته خندان همیشه محبوب فقط نوک کوه یخ شیرینی ترکی است.
در سفر اخیر به استانبول، من عاشق طیف وسیعی از دسرهای این کشور شدم.
در اینجا نگاهی به برخی از محبوب ترین مواردی که می یابید آورده شده است.
باقلوا به همان اندازه که من پیش بینی می کردم در همه جا حاضر بود، اگرچه همه برندها برابر نیستند.
همیشه بهتر است آن را تازه مصرف کنید (مطمئناً توصیه نمی‌کنم آن را برای بعداً ذخیره کنید.
باور کنید سعی کردم) و خوشبختانه از نظر اجتماعی پذیرفتنی است که آن را برای صبحانه تازه از فر بخورید.
شیرینی در اشکال، اندازه‌ها و طعم‌های متعددی وجود دارد. باقلوای cevizli (باقلوای گردویی) و باقلوای فیستیکلی (باقلوای پسته) چیزی است که بیشتر در ایالات متحده می بینید: لایه های پوسته پوسته خمیر فیلو، روی هم چیده شده و با کره و شربت شکر آغشته شده و سپس به شکل مستطیل یا الماس بریده شده است.
اما مراقب انواع دیگری مانند سِویز دولاما، باقلوای گرد و کمی فشرده‌تر که با گردو درست می‌شود، یا سارای سارماسی به شکل مشابه، که ترکیبی از هر دو آجیل است، باشید.
سپس Dürüm وجود دارد که تنها با یک لایه فیلو درست می شود، بنابراین تقریباً به طور کامل از پسته آسیاب شده تشکیل شده است که هر تکه را سبز پر جنب و جوش می کند.
و صبر کنید، چیزهای بیشتری وجود دارد!
مانند باقلوا özel kare که حاوی لایه های سنتی فیلو است اما با پر کردن پسته دوبرابر برآمده است.
باقلوا ویسنلی، بسته بندی شده با آلبالو؛ و باقلوای لذیذ کستانلی، که در آن خمیر فیلو دور یک شاه بلوط نباتی پیچیده می شود تا در واقع همان شکل گرد و گرد را به خود بگیرد.
تکرار مورد علاقه من از Karaköy Güllüoğlu می آید، همراه با یک عروسک سخاوتمندانه کایماک (کرم لخته شده) که شیرینی آجیل را متعادل می کند و تضادی مطبوع را با لایه های ترد و کره ای ایجاد می کند.
جای تعجب نیست که این مغازه از سال 1871 شروع به کار کرده است، زمانی که Güllü Çelebi پس از یادگیری این روش از یک سرآشپز در دمشق، دستور غذا را به غازیانتپ، ترکیه آورد.
فاتح گولو، که عملیات روزانه در Güllüoğlu را اداره می کند، می گوید: «باقلوا مانند یک هنر است.
او در کتاب Sweet Invention: A History of Dessert توضیح می دهد: “در یک تکه باقلوا سی و پنج لایه خمیر وجود دارد.
فرآیند یادگیری مانند یک دانشگاه است. سال ها طول می کشد تا یاد بگیریم.”
کادایف را نیز از دست ندهید. این باقلوا که اغلب در کنار باقلوا در مغازه ها فروخته می شود، در واقع شیرینی مشابهی است، اما نوعی شیرینی که به جای ورقه، از فیلو خرد شده و آغشته به شربت تهیه می شود.
اما در حالی که یافتن باقلوای تهیه شده با گلاب در سوریه یا عسل و دارچین در یونان معمول است، ترکیه استانداردهای خاصی را حفظ می کند، مهم نیست که چگونه آن را پر کنید، بپیچید یا برش دهید.
سلین روزانس، کارشناس سفر آشپزی از ترکیش فلوورز، توضیح می دهد: «مهم است که باقلوا هرگز با عسل درست نشود، بلکه با یک شربت قند ساده درست شود.
