سه جزء بزرگ وجود دارد که به کفش اجازه خم شدن می دهد. لولای دوپایه وجود دارد که شبیه لولاهایی است که روی درب های کچاپ می گیرید.
یک کشنده، که اساساً یک نوار الاستیک است که در اطراف کفش قرار دارد.
کتونی قم دارای تنوع طرح و رنگ بسیاری است.
و پایه پاشنه، یک تکه لاستیک روی پاشنه که به شما اجازه می دهد از کفش خارج شوید.
اول، بیایید در مورد لولا صحبت کنیم. درست پشت وسط کفش قرار می گیرد و به آن اجازه می دهد به دو قسمت تقسیم شود. قسمت جلویی آن حدود دو سوم کل طول آن است در حالی که یک سوم عقبی از پاشنه حجیم تشکیل شده است.
وقتی کفش را به دو قسمت خم می‌کنید، تمام تختی که پای شما می‌نشیند – فکر کنید کفی در کجا قرار می‌گیرد – بالاتر از بقیه مربی قرار می‌گیرد. به نظر می رسد که قسمت داخلی کفش به طور کامل از کفش خارج می شود.
از اینجا پای خود را به داخل کفش بلغزانید و پاشنه را به سمت پایین فشار دهید.
تصویری از یک هواپیمای خندان که قطرات آب از موتورهایش بیرون می آید و در آسمان سبز با ابرهای خاکستری پرواز می کند.
هوانوردی خالص صفر با سلول های سوختی هیدروژنی امکان پذیر است
توسط وال میفتاخوف
این یک کفش ضخیم است.
هنگامی که لولای آن باز است، ارتفاع زیره میانی آن، قسمت فوم کفش، واقعاً آشکار می شود. فوم زیادی در ساخت مربی ها استفاده شده است و به نظر می رسد برای پشتیبانی از مکانیسم لولا وجود دارد.
هرچه تعداد کفش بیشتر باشد، دوام بیشتری می تواند داشته باشد. در زیره یک نوار لاستیکی قرمز رنگ وجود دارد که جلو و عقب را به هم وصل می کند – وقتی از لولا استفاده می کنید این قسمت به دو قسمت خم می شود.
لاستیک که حدود 3 میلی متر ضخامت دارد، کل چیز را در کنار هم نگه می دارد و باید بادوام باشد.
