مغزها مانند پسته و گردو را با چاقو یا در غذاساز ریز خرد کنید.
با شکر، دارچین و سایر ادویه جات ترشی جات کار کنید تا مخلوط کاملا ترکیب شود.
یک ورق فیلو را طوری برش دهید که در کف یک ورقه پخت کمی چرب شده قرار بگیرد.
باقلوای پسته خندان از طعم بی نظیری برخوردار است.
برس را با کره ذوب شده بمالید. این عمل را چندین بار دیگر تکرار کنید و بین لایه ها به آرامی با کره بمالید.
این لایه های زیرین پایه محکمی برای باقلوای شما ایجاد می کنند.
یک سوم از مخلوط آجیل را روی لایه بالایی فیلو بریزید.
روی آن را با دو لایه دیگر فیلو بپوشانید (فراموش نکنید بین لایه ها را برس بزنید!).
این کار را دو بار دیگر تکرار کنید، تا زمانی که مخلوط آجیل از بین برود.
آن را به مدت 10 دقیقه در یخچال قرار دهید تا راحت تر برش داده شود.
در حالی که باقلوای شما در حال سرد شدن است، عسل، آبلیمو، شکر و آب را در یک قابلمه بریزید. بجوشانید سپس بجوشانید تا شربت غلیظی ایجاد شود.
شربت را روی پیشخوان بگذارید تا در دمای اتاق خنک شود.
باقلوای سرد شده را به شکل الماس برش دهید و طبق دستور پخت کنید.
شربت به دمای اتاق را روی باقلوای پخته بریزید و روی آن را با فویل بپوشانید و بگذارید تمام آن یک شب بماند تا شربت به لایه ها نفوذ کند.
اگرچه این دسر اغلب با رستوران‌ها و اغذیه‌فروشی‌های یونانی مرتبط است، منشأ دقیق آن را نمی‌توان در یک کشور خاص مشخص کرد.
عمل لایه گذاری نان مسطح بدون خمیرمایه با مغزهای خرد شده و عسل را می توان تا قرن هشتم قبل از میلاد ردیابی کرد. در دوران امپراتوری آشور
باقلوای مدرن ممکن است در زمان امپراتوری عثمانی در ترکیه اختراع شده باشد، سپس در یونان اصلاح شده باشد.
بسیاری از کشورهای مدیترانه ای نسخه های مخصوص به خود را از باقلوا دارند و دستور پخت آن را کمی تغییر می دهند تا آن را منحصر به فرد کنند.